Bij Wing werken veel verschillende mensen: schetsers, tekenaars, schrijvers en ontwerpers. De een denkt meer in woorden en de ander meer in beelden. Het voeren van een gesprek tussen beelddenkers en taaldenkers is zowel een kracht als een uitdaging. Tijdens ons bezoek aan de expositie ‘Nederland op de tekentafel, 100 jaar aan toekomstideeën’, keken we hoe we de wereld van taal en beeld kunnen verbinden.
Nederland kent een lange en toonaangevende traditie in ruimtelijke planning en ontwerp. Wat kunnen we daarvan leren? Hoe gingen ontwerpers om met de opgaven van hun tijd? Welke oplossingen zagen ze, en welke wereldbeelden gingen daarachter schuil? De tentoonstelling ‘Nederland op de tekentafel, 100 jaar aan toekomstideeën’, biedt inspiratie met nieuwe ontwerpvoorstellen en talloze voorbeelden uit de architectuurcollectie van het Nieuwe Instituut. Liesa van de Wolde bezocht met een aantal Wing-collega’s de tentoonstelling en blikt terug op het bezoek:
Het was niet alleen een interessante tentoonstelling, maar ook een tof gesprek waardoor ik me meer verbonden voelde met mijn collega’s. Het delen van ongemak, twijfels, inspiratie en vragen; dat zette ons aan tafel als mensen. Mensen die hun best doen. Die het soms ook niet weten. Mensen die van elkaar verschillen. Een kaart die bij ontwerpers vanzelfsprekend een inrichting laat zien, is voor de niet-beelddenkers een ongrijpbaar en ingewikkeld palet aan kleuren en krabbels. Het zette mij aan het denken; misschien dat de inhoud van een kaart niet altijd het vertrekpunt hoeft te zijn van de vormgeving. Wat als de kaart het gevoel prikkelt? Ik denk dat dat meer in beweging zet en gesprekken opent dan een ingewikkelde plankaart.
Nederland op de tekentafel
De kaarten, maquettes en visualisaties uit de archieven roepen een gevoel van nostalgie op bij mijn ontwerpcollega’s. De een vindt het hoopgevend dat door de eeuwen heen te zien is dat er altijd een poging is gedaan om te verbinden. Een ander voelt ongemak: Is het een begin zonder einde? En er komen ook zorgen voorbij: Hadden we niet al veel verder moeten zijn? De producten van de tekentafel leiden tot interessante gesprekken. Wat betekent zo’n kaart nu eigenlijk? Waarom vind ik de schetsrol tekeningen aansprekender dan een strakke, digitaal opgewerkte kaart? Een handschets op kalkpapier prikkelde mij. Er wordt gewerkt aan een mooier Nederland. De zwarte inkt laat vegen achter op onze handen, we zijn in beweging, we proberen, we proberen opnieuw, we krassen, we creëren, we tekenen aan de toekomst van Nederland. Het raakt mij dat het mensenwerk is. Het is een ambacht om te leren, dat ook altijd in beweging zal blijven. De tekentafel zal nooit zonder stiften en schetsrollen liggen.
Inspiratie en ongemak
De expositie prikkelt, schuurt en zet aan tot actie. Het bevestigt mijn gevoel van aarzeling en ongemak. ‘Er moet nog zoveel gebeuren, ik word er somber van,’ verzucht een van mijn collega’s. Een ander heeft juist zin om aan de slag te gaan: ‘Alles wat ik doe, doet er toe.’ Zelf vraag ik mij soms af of we op de goede weg zijn, of we er wel gaan komen. Het helpt om te horen dat we als ontwerpende en creërende mensen dat met elkaar delen. We hebben elkaar ook geïnspireerd en bemoedigd.
Verbinding
Wing geeft vorm aan het gesprek dat mensen dichter bij elkaar brengt. Wing werkt aan verbinding. Verbinding tussen mensen, verbinding met een digitale wereld, een onzekere wereld. Tussen gevoel, waarneming, werkelijkheid, nostalgie en futurisme. Voor mij betekent dat meer gesprekken voeren met een beeldend karakter: samen schetsen, tekenen, met foto’s werken en met kaarten. Samen leren hoe het toekomstige landschap eruit komt te zien. Hoe leg jij die verbinding?